Dito sa Amin
(ni tagapagmana ni Huseng Batute)
Ihahayag ko
na ngayon ang isang kuwento
Ng buhay na
ordinaryo
Ng isang tao
o ng dadalawa
O ng tatatlo
o ng lahat na.
Isang buhay
na iginuhit
Sa
kapirasong papel ng ating panahon.
Mabuti nang ihayag ko ng maaga
Ang maigaya
kong buhay
At ang matiwasay
na pamumuhay
Sa aking
bayan.
Sa bawat
linyang gagawin ko
Sa
malatulang kuwentong ito,
Bibigyang-pansin,
Bibigyang-
diin,
At
bibigyang-buhay
Ang buhay na
walang buhay
At ligayang
nakadaupang-palad ni sandali.
Uumpisahan
ko dito ang istorya:
Ako’y tila
inukit na kahoy-
Natuyo,
Nahulma,
Nililok,
At
pinintahan upang gumanda.
Larawan ako
ng angkang kaygiting,
Angkang
kaytatag,
Angkan ng
Pilipino!
IBUBUNYAG KO
NGAYON……
Ang
katotohanang kailanma’y
Di pa
nalalaman.
Oo!
Ang
katotohanan dito sa amin…
DITO SA
AMIN…
-ang tanawi’y nakalulula-
Bundok,parang,batis,ilog,
Lawa,dagat-salamat…
Ang kalikasan ay likas
At ang yaman ay yaman.
Kailan pa kaya ng iba
malalaman?
DITO SA
AMIN…
-Ang salapi ay di hiyas
Kundi ang katapatan,
Kapayapaan,
Kalinisan at
Kaunlaran.
Ang
ugali ay ginto,
Ang pagkatao’y brilyanteng makinang.
Kailan pa kaya ng iba
malalaman?
DITO SA
AMIN…
-Ang pagpapala’y lubos
Na tila ilog na umaagos.
May mahirap
May mayaman
Tulad ng sa ibang bayan.
Ngunit
Datapwat
Subalit
Pinag-uugnay ng pisi ng pagmamahal,
Pakikisalamuha at pagtutulungan.
Kailan pa kaya ng iba matututunan?
DITO SA
AMIN…
-walang pating sa katihan
-walang Magdalena
-walang mayroong-wala
At walang-mayroon
-walang isip-talangka
BAGKUS
-may malambot na puso
-may bukas na palad
-at may isip-tao…
Kailan pa kaya ng iba
mahuhulo?
DITO SA
AMIN…
Kalikasan ang dakila,
Tao ang mas dakila
At Diyos ang pinakadakila.
DITO SA
AMIN…
Sa bayan ng Lebak,
(HINDI KILALA?)
Sa Sultan Kudarat
(MEDYO KILALA?)
Sa Rehiyon X11
Sa Mindanao
Sa Pilipinas
Sa mundo makikita.
Gatuldok na lugar
Gamundo ang pagpapala!
---------ang tulang ito ay lahok para sa Saranggola Blog Awards 4----------
---
---